Moim sekretem na przepyszną, smakowo zaakceptowaną przez córeczkę zupkę pomidorową, jest wrzucenie do garnuszka ogromnej ilości marchewki! Czym więcej, tym smaczniej! Dodatkowo korzystam z moich przetworów i mam pewność, że nagotowana zupa będzie lekko słodka, delikatna w smaku, wręcz rozpieści nasze podniebienia. Taką pomidorówkę lubimy z córcią najbardziej, chociaż wiecie dobrze, że Mała za pomidorami wcale nie przepada. Taki dziwny z niej typ 🙂 W ostatnim czasie z powodu problemów skórnych u córeczki ograniczam mięso, stąd dzisiejszy przepis opiera się na bulionie warzywnym. Nic jednak nie stoi na przeszkodzie abyście nagotowali pomidorową na wywarze mięsnym. Dodatkowo zachęcam Was do skorzystania z mojego przepisu na kluseczki lane, które świetnie do tej zupki pasują. Smacznego!

***

Czas przygotowania 1 porcji (500 ml):

• 40 minut

Składniki:

• sos / sok pomidorowy z własnych, zimowych przetworów (ale spokojnie możecie użyć np. pomidorów z puszki a w sezonie oczywiście świeżych)
•  3 marchewki
• 1 pietruszka
• 1/2 pora
• 1/4 selera
• listek laurowy
• 2-3 ziarenka ziela angielskiego
• przyprawy do smaku
• 0,5 l wody źródlanej
• natka pietruszki
• opcjonalnie mleko modyfikowane do smaku lub łyżka śmietany

Przygotowanie:

Warzywa dokładnie umyć i obrać ze skórki. Pomidorki poddusić przez 4 minuty na masełku. Do garnuszka wlać wodę źródlaną, dodać warzywa, listek laurowy, ziele angielskie i zagotować. Gotować na małym ogniu pod przykrywką przez około 20 minut. Dodać pomidory i gotować kolejnych 10 minut. Doprawić do smaku (ja mojej córeczce dodaję już do pomidorowej sól jodowaną oraz pieprz ziołowy). Na koniec do smaku warto dodać odrobinę mleka modyfikowanego lub śmietany (dla starszych pociech) oraz posiekaną natkę pietruszki. Zupkę podaję mojej córeczce w ten sposób, że warzywa wykładam na tackę i pozwalam jej na samodzielne jedzenie, bulion natomiast podaję jej łyżeczką, choć w ostatnim czasie coraz częściej Młoda podejmuje próby w pełni samodzielnego jedzenia. Smacznego!